احمد نهاوندی
احمد بن محمد نهاوندی منجم مسلمان ایرانی بود که در زمان یحیی بن خالد بن برمکی (متوفی در ۸۰۲ – ۸۰۳ میلادی) در جندی‌شاپور برآمد. او در در جندی‌شاپور به رصدهای نجومی پرداخت و زیجی موسوم به مشتمل تألیف کرد و حدود ۸۳۵ تا ۸۴۵ میلادی درگذشت.
| احمد بن محمد نهاوندی | |
|---|---|
| زادهٔ | نهاوند |
| درگذشت | ۸۳۵ تا ۸۴۵ میلادی جندی‌شاپور |
| ملیت | ایرانی |
| پیشه | منجم |
| مذهب | شیعه |
پژوهشگران معاصر به اهمیت کار نهاوندی به علت تقدم زمانی و هم به سبب آنکه رصدهای وی تألیف الزیج المشتمل را به دنبال داشته، تأکید می‌ورزند.[1]
منابع
- دائرةالمعارف اسلامی، جلد هفتم
- * سارتن، جرج. مقدمه بر تاریخ علم. ترجمهٔ غلامحسین صدری افشار. انتشارات علمی و فرهنگی.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.