احمد غضنفرپور

دکتر احمد غضنفرپوردندانپزشک[1] و سیاستمدار(۱۳۲۱شهرزیباشهر محله خولنجان از توابع شهرستان مبارکه استان اصفهان)

در فروردین ۱۳۳۱ در یکی از روستاهای منطقه لنجانات، به نام خولنجان (زیبا شهر کنونی) به دنیا آمد. دوره دبستان را تا سال سوم ابتدایی در همان روستا گذراند. از سال چهارم به اصفهان آمد. ابتدا در دبستان پهلوی واقع در خیابان استانداری ثبت نام کرد. از سال پنجم به مدرسه هراتی که تازه تأسیس شده بود و جزو مدارس نمونه معروف بود رفت. بعد از دریافت دیپلم، جهت ادامه تحصیل به پاریس عزیمت کرد و در رشته دندانپزشکی مشغول تحصیل شد. همزمان به فعالیت های سیاسی روی آورد. در سال پنجم دندانپزشکی که دروس تحصیلی کمی سبکتر شده بود، مسئولیت خانه ایران که به تازگی در کوی دانشگاه تشکیل شده بود را برعهده گرفت و برای نخستین بار بحث آزاد را در اروپا پایه گذاری کرد و مورد غضب دستگاه حاکمه قرار گرفت.

در پی این موضوع، به مدت ۱۱ سال ممنوع الورد به کشور شد. در پی بالا گرفتن قیام مردم ایران در سال ۱۳۵۷ و ورود آیت الله خمینی به پاریس، فعالیتهای سیاسی در پاریس بالا گرفت و در تمام مدتی که آیت الله خمینی در پاریس بودند، در معیت ایشان بود.

پس از آن به همراه آیت الله خمینی به ایران آمد. پس از پیروزی انقلاب، مدتی عضو شورای سرپرستی صدا و سیما بود. در همان زمان، نماینده دور اول مجلس شورای اسلامی شد و مدت یکسال و چند ماه در مجلس بود.

در روزهای ملتهب سال ۱۳۶۰ که کشور در آتش اختلاف و تفاق و انفجار و جنگ میسوخت، آخرین نطق خود را در مجلس در بیان مواضع رئیس جمهور وقت، ایراد کرد. پس از آن راهی اوین شد و در نهایت، مورد عفو آیت الله خمینی قرار گرفت. بعد از زندان، به اصفهان آمد و به طبابت در همان رشته دندانپزشکی مشغول شد. همزمان با کار طبابت، به امور پژوهشی هم روی آورد.

حاصل این پژوهش ها، کتابی است به نام "خردورزی و بصیرت علم آینده" که بخشی از آن به انحرافات انقلابها، از زمان ارسطو و دیگر مشائیان بعد از او می پردازد؛ و دیگری خاطرات خود او اززمان کودکی تا دوران پس از آزادی از زندان است. در حال حاضر بخشی از این خاطرات با عنوان "نوفل لوشاتو در صدر اخبار جهان" در ماهنامه چشم انداز ایران در حال انتشار است. وی نماینده اولین دوره مجلس شورای اسلامی از حوزه انتخابیه شهرستان لنجان بود.[2] او در انتخابات اولین دوره مجلس مورد حمایت دفتر هماهنگی ریاست جمهوری ابوالحسن بنی صدر قرار گرفت. همچنین او عضو شورای مرکزی جبهه ملی ایران بود.

پیشینه سیاسی

غضنفرپور از اعضای جبهه ملی ایران بود و در دوره‌های جبهه ملی دوم عضو سازمان دانش جویی جبهه ملی فعالیت می‌کرد. سپس به پاریس رفته در آنجا ضمن تحصیل به فعالیت سیاسی پرداخت. نخستین رهبر ایران بعد از انقلاب در ابتدای ورود به پاریس با راهنمایی صادق قطب‌زاده در منزل احمد غضنفرپور اقامت گزید.[3] غضنفرپور در روز ۳۰خردادماه در جلسه بررسی طرح عدم کفایت سیاسی ابوالحسن بنی صدر از حضور در جلسه علنی مجلس خوداری کرد. او چند روز بعد دستگیر شد و در روز دوشنبه ۱۷ اسفند ماه ۶۰ سیمای جمهوری اسلامی اعترافاتش را پخش کرد.[4] غضنفرپور بعد از مدتی از زندان آزاد شد و از فعالیت‌های سیاسی کناره‌گیری کرد.

جستارهای وابسته

منابع

  1. «دکتر احمد غضنفرپور». دریافت‌شده در ۲۵ ژوئن ۲۰۱۶.
  2. . مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی http://rc.majlis.ir/fa/parliament_member/show/762774. دریافت‌شده در ۲۵ ژوئن ۲۰۱۶. پارامتر |عنوان= یا |title= ناموجود یا خالی (کمک)
  3. «هجرت امام از نجف به پاریس به روایت غضنفرپور». دریافت‌شده در ۲۵ ژوئن ۲۰۱۶.
  4. «احمد غضنفرپور». دریافت‌شده در ۲۵ ژوئن ۲۰۱۶.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.