احمد اخوت

احمد اخوت (زاده ۱۳۳۰ در اصفهان) داستان‌نویس، داستان‌شناس، مترجم و منتقد ادبی است.[1][2][3][4][5] وی دارای مدرک دکترای زبان‌شناسی و نشانه‌شناسی است.[6] وی از یاران حلقه ادبی جنگ اصفهان بوده‌است. همچنین وی عضو شورای نویسندگان فصلنامه زنده رود است.

آثار

تالیفات و نقد ادبی

  • دستور زبان داستان - تألیف[7]
  • مستعار نویسی و شبه ترجمه - تألیف
  • من و برشت - ترجمه و تألیف
  • نشانه‌شناسی مطایبه - تألیف[8][9]
  • لطیفه‌ها از کجا می‌آیند؟ - تألیف
  • پروست و من - ترجمه و تألیف
  • کتاب من و دیگری - ترجمه و تألیف[10]
  • تا روشنایی بنویس - ترجمه و تألیف
  • دو بدن شاه: (تاملاتی دربارهٔ نشانه‌شناسی بدن و قدرت)، انتشارات خجسته‏‫، ۱۳۸۷.[11][12]
  • ای نامه، انتشارات جهان کتاب، ۱۳۸۸[13][14][15]

ترجمه‌ها

  • کار نویسنده - ترجمه
  • سپتامبر بی باران - نوشته ویلیام فاکنر
  • اطلس - نوشته خورخه لوئیس بورخس[16]
  • موجودات خیالی - نوشته خورخه لوئیس بورخس - انتشارات آرست ۱۳۷۳
  • واژه‌نگاری چینی، رسانه شعر - نوشته ارنست فنولوزا - چاپ نشر فردا
  • قصیده کافه غم - نوشته کارسون مک کولرز
  • آوارگان - نوشته فلانری اوکانر[17] چاپ نشر فردا
  • اسب‌های خالدار - ویلیام فاکنر چاپ نشر فردا
  • این یازده تا (مجموعه داستان) - نوشته ویلیام فاکنر - نشر ماهی - ۱۳۸۸ هجری شمسی
  • به انتخاب مترجم - نشر افق - ۱۳۹۳[18]
  • ساعت گرینویچ - آن بیتی[19]
  • صدای سوم: گزیده داستان‌های نویسندگان نسل سوم آمریکا، نشر ماهی[20]

مجموعه داستان

  • برادران جمال‌زاده - مجموعه داستان[21][22][23]

منابع

  1. عبدی، عباس (۳ تیر ۱۳۸۹). «آیا احمد اخوت وجود دارد». شرق.
  2. عبدی، عباس (۱۵ مرداد ۱۳۹۲). «کدام احمد اخوت؟». فرهیختگان.
  3. تراکمه، یونس (۱۵ مرداد ۱۳۹۲). «احمد اخوت با «برادران جمالزاده» زبان باز کرد». فرهیختگان.
  4. امرایی، اسدالله (۲۲ فروردین ۱۳۹۰). «یک دو سه داستان».
  5. خدایی، علی (۳ تیر ۱۳۸۹). «یک تصویر کوچک». روزنامه شرق.
  6. «احمد اخوت». زنده‌رود. دریافت‌شده در ۳۰ خرداد ۱۳۸۸.
  7. فراهانی، حمیدرضا (تیر ۱۳۷۲). «دریچه‌ای بر نظریه‌های روایت شناسی در داستان». مجله ادبیات داستانی. ۱ (۹): ۶۳–۶۲.
  8. صدر، رویا (۱۳۷۵). «از دنیای مطایبه!». مجله کلک (۷۶–۷۹): ۶۰۶–۶۰۸.
  9. فرجامی، محمود (اسفند ۱۳۸۶). «تورق (دربارهٔ طنز)». خردنامه همشهری (۲۴): ۷۳.
  10. ««کتاب من و دیگری» ترجمه و تألیف احمد اخوت منتشر شد». خبرگزاری ایسنا. ۵ آذر ۱۳۸۷.
  11. «اسطوره پوشالی شاهان: یادداشتی بر کتاب «دو بدن شاه»». روزنامه روزگار. ۴ تیر ۱۳۹۰.
  12. خواجویان، بنت الهدی (مرداد ۱۳۹۱). «نشانه‌شناسی قدرت». کتاب ماه تاریخ و جغرافیا (۱۷۱): ۳۸ تا ۴۲.
  13. نیکنام، لادن (۳ تیر ۱۳۸۹). «نوشتن، همین و تمام: نقد / گفت و گو با احمد اخوت دربارهٔ کتاب «ای نامه»». شرق.
  14. «کاغذی با احساس از راه دور: کتاب «ای نامه» احمد اخوت منتشر شد». خبرگزاری ایبنا. ۱۸ آذر ۱۳۸۸.
  15. مهتدی، مریم. «بوسه‌های کاغذی: مروری بر «ای نامه» تألیف احمد اخوت». ویژه نامه روزنامه اعتماد (ضمیمه) (۲۱۲۵).
  16. طباطبایی، سعید (خرداد ۱۳۸۰). «کتابی به نام اطلس». مجله کلک (۱۲۵): ۵۵–۵۶.
  17. یاغچی، حسین (۲۱ اردیبهشت ۱۳۸۳). «باز هم جنوب افسانه‌ای». شرق: ۲۹.
  18. «گلچین شخصی». روزنامه شرق.
  19. تاجیک، امین (۲۲ اردیبهشت ۱۳۸۴). «خود و روزگار را جدی نگیر». شرق: ۲۳.
  20. شیرزادی، فرزام (۴ بهمن ۱۳۸۹). «غول‌ها کجا رفته‌اند: «صدای سوم» گزیده داستان‌های نسل سوم آمریکا». روزنامه شرق.
  21. «هدف پنهان». همشهری: ۱۶. ۲۶ مرداد ۱۳۸۲.
  22. ابو محبوب، احمد (شهریور ۱۳۸۸). «نقد و بررسی کتاب مکتب‌های داستان‌نویسی در ایران». کتاب ماه ادبیات (۱۴۳): ۱۲ تا ۲۵.
  23. شیری، قهرمان (۱۳۸۷). مکتب‌های داستان‌نویسی در ایران. نشر چشمه. ص. ۱۵۴ تا ۱۵۷. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۳۶۲-۳۶۸-۵.
  • مقاله نقد و معرفی کتاب برادران جمالزاده از احمد اخوت در سایت وینش
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.