اجرت

دست‌مزد، اجرت، حق‌الزحمه یا حق‌السعی بر اساس قانون کار جمهوری اسلامی ایران[1]، به مبلغی گفته می‌شود که در ازای کار یا خدمات ارائه شده توسط یک شخص به او پرداخت می‌شود.[2] دستمزدها شامل پاداش‌ها، حق کمیسیون، دست‌مزد دوره تعطیلات، دست‌مزد قانونی دوره بیماری، دستمزد قانونی دوره زایمان، و پرداختی دوره بیکارسازی[3] کمک هزینه مسکن، کمک هزینه عائله‌مندی، هزینه خواربار و هزینهٔ آمد و رفت، مزایای غیرنقدی، پاداش افزایش تولید، سود سالانه و همچنین هرگونه پرداخت دیگری که توسط کارفرما به کارکنانش پرداخت می‌شود.[1]

بر پایۀ قانون‌های ایران، به جبران کاری که کارکنان در سازمان انجام می‌دهند حقوق و دستمزد پرداخت می‌شود.[4] دستمزد افراد بر اساس ۴۴ ساعت کار هفتگی تعیین شده و مازاد بر این ساعات مشمول ۴۰٪ افزایش با عنوان اضافه کاری خواهد بود.[5]