ابن خمار
ابوالخیر حسن بن سوار بن بابا بن بهرام یا بن بهنام (۳۳۱ ه.ق/ ۹۴۲ م – ؟) پزشک، متکلم، فیلسوف و مترجم مسیحی ایرانی بود که بعداً مسلمان شد. تألیف و ترجمه آثار فراوانی در زمینه‌هایی چون پزشکی، علوم طبیعی، منطق، فلسفه، کلام و اخلاق به ابن خمار منسوب است که نسخه‌هایی از برخی از آن‌ها موجود است.[1]
ابوریحان بیرونی چند مرتبه از ابن خمار در کتاب صیدنه نقل قول کرده‌است. مطابق گفته نظامی عروضی، ابوالخیر خمار و ابن سینا و ابوسهل مسیحی و ابوریحان بیرونی در دربار مأمون خوارزمشاه «با یکدیگر انسی در محاورت و عیشی در مکاتبت می‌کردند.» اما صحت این گفته مشخص نیست زیرا ابن سینا یک مرتبه به صراحت از آرزوی خود برای دیدار با ابن خمار سخن به میان آورده‌است.[2]
منابع
- سجادی، جعفر (۱۳۷۷). «ابن خمار». دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. ۳. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.