ابرشرکت‌محوری

ابرشرکت سالاری،[1][2] ابرشرکت‌محوری، بنگاه‌مداری، صنف‌باوری یا کورپراتیسم (انگلیسی: Corporatism) سازمان یافتن اجتماعی-سیاسی یک جامعه به وسیله گروه‌های ذی‌نفع عمده یا گروه‌های شرکتی نظیر وابستگی‌های کشاورزی، کسب‌وکار، قومی، کاری، نظامی، حمایتی یا علمی بر مبنای منافع مشترک است.[3] مبنای نظری آن تفسیر جامعه به عنوان یک بدن طبیعی است.[4][5] واژهٔ کورپوراتیسم بر مبنای ریشهٔ لاتین "corpus" (جمع- "corpora") به‌معنای بدن است.[5]

ابرشرکت‌گرایی به مفهوم جامعه جامعه‌شناسی کارکردگرایی ساختاری مرتبط است.[6]

در آغاز به شیوه سازماندهی میان دولت و گروه‌های اجتماعی در نظام‌های فاشیستی و اقتدار طلب به کار می‌رفت.

نمونه‌های تاریخی به اجرا درآمده

این ایدئولوژی در دولت‌های فاشیستی و اقتدارطلب پرتغال و اسپانیا، پیش‌از دوران دموکراسی در آن کشورها معمول بود، و همچنین در برخی دموکراسی‌های امروز مانند سوئد و اتریش نیز معمول است، در واقع گونه‌ای نمایندگی اصناف و گروه‌های سازمان یافته در سطح دولت است که در کنار نهادهای نمایندگی مرسوم یعنی پارلمان و احزاب جریان دارد.

جستارهای وابسته

منابع

  1. «اعترافات یک جنایتکار اقتصادی». دکتر محمد حسین رفیعی فنود. دریافت‌شده در ۲۰۱۶-۰۶-۰۸.
  2. "Download ebook for اعترافات یک جنایتکار اقتصادی by جان پرکینز". Share Book Recommendations With Your Friends, Join Book Clubs, Answer Trivia (به لاتین). Retrieved 2016-06-08.
  3. Wiarda, Howard J. , pp. 23–24.
  4. Wiarda, Howard J. , pp. 27.
  5. Clarke, Paul A. B; Foweraker, Joe. Encyclopedia of democratic thought. London, UK; New York, USA: Routledge, 2001. Pp. 113
  6. Adler, Franklin Hugh. Italian Industrialists from Liberalism to Fascism: The Political Development of the Industrial Bourgeoisie, 1906–34. Pp. 349

بشیریه حسین، آموزش دانش سیاسی، نشر نگاه معاصر، ۱۳۸۰

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.