ابراهیم العریض

ابراهیم العُرَیِّض (۸ مارس ۱۹۰۸–۱ مه ۲۰۰۲) شاعر و نویسنده بحرینی بود که به هنگام استقلال بحرین چند منصب سیاسی برگرفت.[1] الذکری (سالگرد)، العرائس (عروس‌ها)، قبلتان (دو بوسه)، أرض الشهداء (سرزمین شهیدان)، شموع (شمع‌ها)، مذکرات شاعر (خاطرات یک شاعر)، وا معتصماه از دیوان‌های شعری اوست. همچنین دیدگاه‌های نوین در فن شعر و برگزیده‌هایی از شعر نو را نوشت. دخترش ثریا العریض دربارهٔ کتابخانهٔ او گفته است که دربرگیرندهٔ ده‌ها هزار کتاب می‌شده است که همهٔ اتاق‌های خانه را پُر می‌کرد و آن ها را به باشگاه عربی بحرین اهدا کرد تا کتابخانه‌ای همگانی گردد.[1]