آما-نو-ایواتو

آما-نو-ایواتو (به ژاپنی: 天岩戸 Amano-Iwato) به معنای «غار سنگی آسمانی» یک غار در اساطیر ژاپن است. طبق کوجیکی (تاریخ باستان)، رفتار بد سوسانو (خدا)، خدای طوفان‌های ژاپنی، خواهرش آماتراسو را به غار آما-نو-ایواتو سوق داد و زمین بدین ترتیب از نور محروم شد.[1]

به منظور بیرون آوردن آماتراسو از غار، خدایان دیگری به نام یائو-یوروزو-نو-کامی یک جشن با تدبیر اومیئیکانه در بیرون از غار برگزار کردند. در این جشن الهه آمه-نو-اوزومه-نو-میتوکو با رقص سبک سرانهٔ خود، خنده‌ها را برانگیخت. آماتراسو در درون غار در مورد منبع خنده کنجکاو شد و از ورودی غار بیرون را نگاه کرد. او شیفته انعکاس خود در آینه یاتا نو کاگامی که خدایان دیگر برای آن منظور ساخته و جلوی غار آویزان کرده بودند، شد و مات و مبهوت ایستاد. سپس آمه-نو-تاجیکارائو به زور غار را باز کرد و جهان بار دیگر در نور غسل گرفت. همان‌طور که آماتراسو از غار خارج شد، یک مهر مقدس روی آن زده شد تا او هرگز نتواند مخفی شود.

پانویس

  1. Philippi, Donald L. 1968/1969. Kojiki. Princeton, N.J.: Princeton University Press and Tokyo: University of Tokyo Press.

منابع

    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.