آدام کادمون

در زوهر نوشته شده است :"فرم انسان دارای تصویر هر آنچه بالا (در بهشت) و در پایین (در زمین) است می‌باشد. از این رو مقدس قدیمی (خدا) آن را برای فرم خود انتخاب کرد" در زوهر مرد بهشتی دارای صفات الهی و تمامی ده سفیروت است.

در نوشته‌های ایزاک لوریا در مورد آدام کادمون گفته شده است که آدام کادمون مانند یک واسطه بین عین سوف و سفیروتها است. بر اساس نظر لوریا عین سوف کاملاً غیرقابل فهم است و تنها آدام کادمون دارای صفات عین سوف می‌باشد.

اولین استفاده از لغت مرد اصلی یا مرد بهشتی توسط فیلون اسکندرانی بود. او اعتقاد داشت که مرد بهشتی دارای فساد مرد زمینی نیست و از مواد متفاوتی ساخته شده است. مرد بهشتی یا آدام کادمون دارای تمامی صفات لوگوس (کلمه) است و نه مرد و نه زن است ولیکن مرد زمینی دارای ویژگیهای زمینی است. بر اساس نظر فیلون اسکندرانی در کتاب پیدایش در آیات ۱:۲۷ و ۲:۷ در مورد تولید دو مرد متفاوت اولین در بهشت و دومین در زمین صحبت می‌شود. او اعتقاد داشت که مرد بهشتی نه مرد و نه زن ، بلکه بیناجنس است.

رابطه بین دو آیه ذکر شده در بالا توسط فریسیان نیز مورد بررسی قرار گرفت. آنها اعتقاد داشت که آدم اصلی یا آدام کادمون دوجنسه (مرد-زن) آفریده شده بود. آنها اعتقاد داشت که جدا شدن دو جنسیت بعداً توسط عمل ثانویه بر روی بدن آدم اصلی ایجاد شد.

آدام کادمون به صورت دوجنسه

ربی عقیبا در تلمود در مورد این مسئله صحبت کرده است.[1]

پولس که یکی از شاگردان گملائیل بود نیز اعتقادات مشابه فریسیان داشت. بر اساس نظر او دو آدم وجود دارد اولین در دنیای روح و دومی در دنیای ماده. آدم زمینی در انتهای خلقت تولید شد و به وسیله قوانین زمین مانند مرگ محدود است. آدم اصلی یک ایده روحانی است و دارای محدودیتهای ماده نیست. پولس اعتقاد داشت که لوگوس که از قبل وجود داشته است به صورت عیسی مسیح ظاهر شده است.